ز شوق وصل گويا رفته پيغمبر ز هوش امشب

                             كه آواي مناجاتش نمي آيد به گوش امشب

   مگر چشم خدابين عقل كل پوشيده از دنيا 

              كه زين غم انس وجان را رفته از سر عقل و هوش امشب

   نه تنها اْستن حنانه مي نالد ز هجرانش

                          كه سوز دوريش آورده دلها را به جوش امشب

   ز داغ حضرت خاتم كه زهرا زان پريشان شد

                          پريشان كرده لعياگيسوي مشكين به دوش امشب

   چنان زهرا ز مرگ باب خود پيوسته مي گريد

                               كه آورده است سكان سما را در خروش امشب

   دل شمع ولايت سوزد از اين ماتم عظمي

                                   كه  بيند  شمع  تابان  نبوت را  خموش  امشب

   مويد در عزاي جدخود چون شمع ميسوزد

                                  كه تا بخشد گناخش را خداي پرده پوش امشب